beni köyümün yağmurlarında yıkasınlar..

düzceki evimizdeydik, küçükken fındık zamanı ben de giderdim köye 2 aydan fazla düzcede olurduk, bi sürü maceramız olurdu.. köyümüze üniversite kurulcak burası ilçe olcak denilceği an bile ağlamıştım burası köy kalsın diye, bu kadar çok severdim değişsin istemezdim köyümü, yolarına asvalt gelcek dediklerinde bile ağlardım istemem taşlı çamurlu olmalı sonuçta burası köy derdim, ama bilmezdim orda yaşayan insanlarıni htiyacı olcağını , ne deo lsa çocuğum 10 yaşında flnım..
 korkardım da beni orda kuran öğrenmye yollıcaklardı, bi oğlan korkuturdu hep oyun oynarken gitme hoca döver, ceza veriri, çok zor diye, kızlar camiyye giderken ben kaçardım, ne yazıkki hiç öğrenemedim bu sebeple..o çocuğu bulsam zaten ıslak odunla elimde =)
 neyse hem sever hem ürkerdim köyümdeki bazı şeylerden.. fındığa giderken bitlencem diye çok korkardım, örümcekten fln çok korkardım, fareden yılandan korkmam ondan korkarım..

her fındık toplama dönüşü babaneme anneme ya da, yıkattırırdım kendimi e kaloriferli ev değil kocaman 3 katlı beton ev buz gbi olurdu, banyoda inatla yıkanırdım, sonra akşam hemen hemen he rgün elektriklerimiz kesilirdi, bizimde derenin yanı heme ev ve hiç kimsenin dere boyunca evi yoktu, o sokak gbi düşününlrse tek ev bizimkiydi..

karanlık olunca iki byük kuzenimle mumla oyun oynardık onlar elini ateşe değdirirlerdi bense korkak olduğum için gölgede hareketler yapardım..sabahları güzel uzunmasamızda kahvaltılar olurdu sobanın üstünde amcam eekmek kızartrdı, babam bulaşıkları yıkardı, annem merdivenleri süpürürdü tabi elektrikli süpürgemiz yoktu köyde =))

neyse köyden eylül vakti dönerdik, bi akşam tv de ibrahim tatlısesin programı vardı, orda da bi şarkıcı beni köyümümn yağmurlarında yıkasınları söylüyodu, anam benden bir gözyası bir feryat, gözlerimin önünde köyüm.. çok etkilemişti beni o şarkı, babamda dalga geçmeye yer arar gbi her bu şarkı çıktı sesini son ses açar kahkahayı basardı ben ağladıkça :)))))))))))))))))))))

 öyle işte yıllar geçti ve ben o şarkıyı bayadır dinlemedim nedense böyle manzaraya bakınca aklıma geldi sabah =))))


düzceyi, ananemin evinin kokusunu, sabahları geç uyanmayı, sobanın olduğu odadan saatlerce çıkmayı göze alamamayı, köyü, ekmek hamuru alıp kızartmayı, kuru yufkadan olan böreği, köy yumurtalarını, çarşıyı, küçüksuyu, pazarını, beçiyi, akçakocayı, arapçiftliğini çok özledim