günün olayı

anlatmaya bugünden başlasam iyi olacak, geçmişten aklıma gelenleri ileride aktarırım nasılsa...

bugün SETA günümdü, güzelce saat 10.00 da kuruluştaydım, her zamanki gibi sessiz, herkes işinin başında severek çalışmasını sürdürüyordu. Ben de masama geçtim, çıktısını aldığım makaleleri okumaya başladım. Bugün panel vardı, iran ve arab baharı ilişkisini ele alan bir paneldi, birçok ülkenin elçiliklerinden ve bakanlıklardan gelen kimseler oldu.. Ottowa Üniversitesi'nden Peter Jones adında bir akademisyen geldi, Malum yabancılar oldukça sessiz konuşur, iyi kotü dinledim konuşmayı.. sonra panel bittiğinde kokteyle geçildi, orda bu hoca benimle konuşmak istedi, göz göze geldik, ama ben de ki panik kimsede yoktur, gene bildiğim max. 5-6 kelimeyi bile unuttum adam bana tokalaşmak için elini uzattığında, kendimi anca tanıtabildim, sonra laf bulamayınca hoşçakalın iyi akşamlardedim ingilizce, tüydüm bildiğin =)

panel başlamadan önce de taaaa lisede gittiğim dersanede arkadaşlık yaptığım bir kızı gördüm SETA'da. gerçekten bir fil hafızasına sahibim, kızı arkasından ve yan profilden tanıdım. =) hemen gittim merhabalaştım, bir güzel sarıldık birbirimize, hal hatır sorduk..panel bitince ayrıldık..çok yağmur vardı ben otobüsle gidecektim, kendisi 3 erkek arkadasıyla tanıştırdı, yıldırım beyazıt üniv. de uluslararası ilişkiler yl yapıyorlarmış..oğlanlardan biri afrika kökenli..diğerleri bizdendi..kız arkadasımın arabası varmış, bana kendisiyle gelmem konusunda çok ısrarcı davranınca kıramadım, çünkü erkekler de vardı, arabada fazlalık olmak istemedimi lkin ama kıramadım da arkadasımı...yağmur bastırken biz arkadasımla setanın alt garajına geçtik, setanın da garajı da mükemmel ötesi lanetin en yüksek derecesi kadar dar dönemeçli, kendisi iyi indirip park etmiş ama çıkarken o kadar şanslı olamadık, arabasının sağ tarafınıboydan boya cizdirdik duvara sıkıştı araba bide...sonra 3 arkadas da geldi onlar arkaya sığştılar =)

sırada nene hatunun o dik yokuşunu çıkmak vardı.. nenehatun yokuşunun filistin caddesi ile keşistiği yerdeki ısıklarda çoğu araba geri geri kayıyodu, ya da çok gaza bastıkları için yamuluyolardı adeta,, tabi biz de bunları yaşadık. 3 oğlan var arabada ama onlarda araba kulllanmayı bilmiyolarmış, bende de cesaret hiç yok...artık yol kenarına parketmiş bu canhıraş araba patinajlarını izleyen bir delikanlıdan rica ettik, o bize yokuşu geçmemizde yardımcı oldu...sonra canım arkadasım güzelce biz yolu tarif ettikçe kolejin oraya çıkarttı bizi... yol boyu maceralıydı..ama fazla vaktimiz yoktu ama biliyorumki arkadasımla daha çok maceralı anılara gebeyiz..bakalım bir daha ne zaman görüşürüz...güzelce yolun kenarında vedalaştık, diğer üç arkadaşıyla da öyle..sonra yollarımız ayrıldı umarım onlarda sağsalim evlerine ulaşmışlardır =)

ya bugün böyle dakikalar yaşadım..inşallah arabasındaki hasar çok maliyetli olmaz ve kolayca halleder...