sakarya caddesi, konur sokak..santur...

ankarada saatler boyu dinlemeye maruz kaldığım o tiz sesleri şu an o kadar özlediğimi hissediyorum ki.. elim cebimde aklımda onlarca işi sıralarken bu müzik beni bazen beni rahatlatırdı, geçmişi değil de ileriyi olumlu düşünmeme neden olurdu, bazen de canımı yakardı hiç olmadık şeyleri düşünürken bulurdum kendimi bazen de kendi müziğim kulağımda olur hiç önemsemeden geçerdim karsısından...
bursa da kalabalıklarda, bir umut vardır diye yere eğilmiş kambur modda insan arıyorum ama maalesef daha buralarda ünü duyulmamış...

bu çalgının adı santur.., iki büklüm uzun saçlı zayıf bir abimiz çalardı.. ne bunalım gelirdi ama o vakitler.. şimdi ne kadar özledim o sesi... duymak istedim camımı aralayıp iki büklüm çalmakla uğrasan abiyi görmek istedim, kalorifere oturup onu izlemeyi çok istedim=) konurda da denk gelirdim çok fazla özlem oluştu. bazen ritm tutturamaz gibi gelirdi ama sonra yakalardı... genelde hep aynı tınıydı pek değiştirmezdi.. ama birkaç kere yaz bana yaz bana gönder diye bir türkü var ya hani =) onu çaldığını anımsıyorum..

belki  orada olan dinleyen birinin aklına geliveririm.. o zaman içime mutluluklar doluverir...