Aslında ve muhakkak ki bazı sonlar çok ama çok güzel bitebiliyor...  ne şimdi bu diyeceksiniz ama öyle hakikaten =))))) bikoooossss, benim için kasım ayının sonu çok ama çok güzel bitti.rüya gibiydi hatta hayal edemediğim kadar güzeldi.. aralık ayı da aralıksız güzel devam ediyor... 

insanın kendine özel vakit ayırması lazım, kendine ait bir oda nasıl gerekliyse kendimize ait özel zamanlar lazım, iç hesaplaşma, hal hatır sorma, ihmal etmemek lazım kendimizi... zaten bir insan kendini önemsemiyorsa başkasını hiç önemsemez...  e o zaman hemen  kendimizi başlayalım..

 aralık ayına girmemize rağmen havalar bana göre çok ılık, geçen seneyi çok iyi hatırlıyorum bursada karın ilk yağışında üşürüm diye aynı anda yünlü atlet, normal atlet, boğazlı kazak, üstüne polar hırka, üzerine mont giyip gitmiştim işte, lahana misali dolanırken bursa havasının ayaza dönmediğini fark ettiğimde bir hayli geç olmuştu... ankarada yüzü ısıran soğuk gibi değil bursanın havası. hasta da etmiyor şimdilik çok şükür.

ailemle aram iyi, gecen haftasonu (29-30 kasım) bursaya geldiler.. babaneciğim de geldi, güzel bir buluşma yaptık. az ve öz oldu, hatta özü daha fazla oldu, babamın aklını karıştırdım azcık =). pazar günü de annemle evde idim, bana yemekler yaptı, düzenlenmesi gerek şeyleri birlikte hallettik. pazar gecesi biraz heyecanı bol bir geceydi benim için, böyle saatlerce konuşup sonunda babamın boza içelim mi  kızım mandalina soyalım da yiyelim elma yemeden yatma gibi şeyler teklif etmesi aramızın iyi olduğu çıkarımını yapmama yardımcı olmuştu =)))ertesi gün de, aylardır bozuk olan banyo klozeti yapılmıştı. babamla annem iş yerime ziyarete geldiler, yeni gene daire başkanını ziyaret ettik, sonra ben onları yolcu ettim..içim mutlu olsa da ayrı şehirlerde olmak bazen kalbimi düşürüyor gibi oluyor.sonuçta ilk geldiğim aylar kendime göre zorluklar yaşadım ama üstesinden gelebildiğim türdendi çok şükür. insanın en büyük sermayesi aklı. Allah hepimizin aklını korusun ki güzel güzel işlerimize hayatımıza devam edelim..

bugünler de hiç olmadığım kadar mutluyum diyebilirim gerçi hep dediğim bir laf var, mutluluğun ne kadar çoksa potansiyel üzüntün de onla doğru orantılı olabilir, o yüzden hayırlısı neyse o olsun demekten başka çarem olmuyor, Allah'a sığınıyorum.

Allah'ım ne kadar güzel huzurlu günlerin varmış bana nasip ettiğin, çok teşekkür etmek isterim öncelikle. inşallah her günün tadı damağımda kalır.. hedef belki olur olmaz onu Allah bilir ama ben istikametini bileyim yeter. insan çok mutlu olur  ama kimseye anlatamaz içinde kalsa da unutacağını sanır, yazmakla rahatlar. öyle günlerdeyim, o yüzden sadece defterime yazabiliyorum.. önümde insanlar koşuşturup duruyorken ben gayet müdanasız, kimsenin muhabbetine kulak kabartmadan, mutlu bir suratla güzel şeyler okuyorum ve yazıyorum. kısacası şu an kendi zaman dilimimde  yaşıyorum.

hayırlı cumalar.