kalem ve kağıt ayrılmaz ikiliyken

not defterleri sadece uçak yapmaya yarar oldu.

yazmak için bekletilen yüzlerce kalemden biri de bugün

istediği ele değemedi, sevgiye dönüşemedi..

böhhhğğ.... =)))

bazen bu bilgisayarda yazma işine hayıflanıyorum, kağıtlara karalıyorum bir şeyler saklamak için...

sonra en iyisi elektronik ortamda paylaşmak diyorum. dolu dolu 3 yıldır ne gördüysem,hissettiysem,öğrendiysem yazıyorum. bazen unuttuğumda oldu bazen çok yazdığımda... bence anıların çoğu paylaşılmak için değil o kişiye hediye olarak verilir, paylaşıldığında büyüsü bozulur... ben de sanırım bu yüzden fazla yazamaz oldum... 

mutlu olduğumu söylemeliyim, bazı anlarsa elimi uzatsam gökyüzünü tutacakmışım kadar sonsuz heyecanla dolu oluyorum ama yazamıyorum... öyle işte ne bileyim.. bana ait ve bana güzel şeyler zaten..