muzlu pasta, bulurum kendimi yasta

küçüklükten beri muzlu pastayı çok severim, ayrı bir düşkünlüğüm vardır ona, çok nadir yerim sadece, ve ev yapımı olursa makbuldür benim için. garip olansa, muzlu pastayı yemeden onu koklarım, ağzıma alırken daha bir duygu patlaması yaşarım, duygulanırım, iştahım kapanır, hayvan gibi hızlı yiyebilecekken,  lokmaları dakikalarca öğütmek isterim, muzlu pasta ve o vanilyalı puding içimi gözlerimi bulutlandırır resmen.bi tuhaf olurum bu pastada. sebepsiz yere gözlerim donar kalır suskunlaşırım, gene de en sevdiğimdir. bir cheecake in ya da bir çikolatalı pastanın yerini tutmaz benim muzlu pastam :) hem severim hem duygulanırım..
kadınlar kendilerini üzen seyleri bir o kadar da sever derler bu benim için de doğru, kabul ediyorum :)