boş

boşlukta sallanmak salıncaktakinden daha korkunç.. çok dalgın düşünceli görünüyormusum yemeğe hadi dendiğinde bile cevap vermeden yürüyormuşum , gözlerimdeki yuvarlak sisler yükselmekte, verebilceğim o kadar çok bilmem bakarız cevabı varki dağıt dağıt bitmicek gibi.. gece uyandığında aklına ilk geleni hiç göremicekmiş gibi, rüyayla gerçeği bir iki saniyeliğine ayırt edememe gibi...

uzun bir süre dalıyorum masadaki örtüye ne güzel boyamışım ben bunu diyorum parmaklarım üzerinde geziniyor, çiçekleri bir daha elimle çiziyorum bu da yetmedi hayalimdeki renklerle boyuyorum, oyalanıyorum bi süre, bi bakıyorum mutsuzluğa, boşluğa dair kafamda bir şey kalmıyor.
harfler, kelimeler el yazısında okunaksız olur ya benim de kafamdakiler öyle işte yığınla yapmak istediğim şey var tıkanma noktasını aşamıyorum birikiyor da birikiyor, herkes çok biliyor ben arta kalanları birleştirip anlamlandırıyorum.. bu uykulu özlemden yeni bir canlılığa geçiş çok da uzak değilmiş gibi